Sorry, you need to enable JavaScript to visit this website.
hamburger overlay

Vertrouw jij op je gevoel?

 

Het blijft een lastig onderdeel van diabetes: luister je naar je gevoel of naar de cijfers? Meten is weten, maar soms heeft mijn gevoel gewoon gelijk.

Ik kan niet slapen…

Ik lig te woelen in mijn bed en het lukt niet om in slaap te komen. Het gebeurt helaas wel vaker; slapen is niet een van mijn beste skills. Hoe kan het dat ik deze keer niet kan slapen? Ik loop mijn rijtje met logische redenen af en op nummer 1 staat altijd: diabetes. Dus check ik mijn bloedsuiker. Mijn meter geeft aan dat ik de reden ergens anders moet zoeken: een nette waarde van 6. Ik draai me om en sluit mijn ogen, geen reden om wakker te liggen.

Toch voel ik me onrustig en heb ik het gevoel dat ik laag zit. Ik ben een beetje nerveus, onrustig, voel me lam en heb zin in zoet eten. Nogmaals check ik, nog steeds 6. Vals alarm. Maar mijn gevoel, mijn intuïtie zegt iets anders. Mijn gevoel zegt dat ik daadwerkelijk laag zit, of binnenkort een hypo krijg. Maar ook de pijl die de richting van mijn bloedsuiker aangeeft, staat netjes vooruit.

Meten is weten. Of toch niet?

‘Meten is weten’ was één van de eerste dingen die ik leerde na mijn diagnose en daarom probeer ik het onrustige gevoel los te laten en de rust van de nacht op te zoeken.

Maar een half uur later is Klaas Vaak me nog steeds niet komen opzoeken en check ik toch nog maar een keer mijn bloedsuiker. En ja hoor: een hypo. De reden van mijn onrust. Had mijn gevoel toch gelijk! De volgende keer toch maar beter naar mezelf luisteren?

Een paar weken later gebeurt het volgende. Ik lig ik weer in bed en probeer te slapen. Ik voel me goed, ben moe en verwacht dat ik dus wel snel in slaap zal vallen. Ik sluit mijn ogen en wacht op zoete dromen die me komen overvallen. Maar dan zegt een klein stemmetje in mijn hoofd: check je bloedsuiker. Het stemmetje van mijn intuïtie. ‘Nergens voor nodig denk ik’, ‘ik voel me prima!’ Toch weet ik dat ik niet kan slapen voordat ik naar dat stemmetje heb geluisterd en daarom check ik toch maar mijn bloedsuiker. En wat verschijnt daar op het scherm? Een bloedsuikerwaarde van 3. Goh, die intuïtie van mij is toch niet gek, heeft een hypo zelfs nog eerder door dan ikzelf. Toch handig.

Luisteren naar je gevoel

Het blijft een lastig onderdeel van diabetes: luister je naar je gevoel of naar de cijfers? Als ik hard gesport heb en moe ben, voelt mijn lichaam ook weleens aan zoals bij een hypo, zonder daadwerkelijk zo laag te zitten. Sommige andere keren heeft mijn gevoel weer wél gelijk.

 

Heb jij dit ook weleens? Baseer je jouw handelen soms ook op je gevoel, terwijl je op basis van de cijfertjes iets anders zou moeten doen?

Share

Filed under: