Somayra regelt alles het liefst helemaal zelf
‘Wij waren veel meer onder de indruk van de diagnose diabetes dan zij’
Somayra is direct heel zelfstandig en vanzelfsprekend met haar diabetes omgegaan. Vanaf het moment dat ze de diagnose kreeg, heeft ze alles zoveel mogelijk zelf proberen te regelen. Wij waren er veel meer van onder de indruk dan zij.” Dat zegt Kim Baker over haar dochter die net 12 jaar is geworden. Somayra kreeg de diagnose in 2014. Onlangs stapte ze over op de insulinepomp, de Accu-Chek Insight. Dat heeft het leven met diabetes voor Somayra en haar familie weer ietsjes makkelijker gemaakt.
Somayra had al langer last van moeheid en dorst, maar op 23 april 2014 was het wel extreem. Met haar stiefvader Mustapha ging ze naar de dokter en die stuurde hen – met de inmiddels opgehaalde moeder Kim - meteen door naar het ziekenhuis. De diagnose was duidelijk: diabetes type 1. Maar wat dat voor Somayra betekende was eigenlijk helemaal niet duidelijk. “Natuurlijk hadden we ervan gehoord”, zegt Kim, “maar we kenden niemand die diabetes heeft. We hadden geen idee wat het voor haar – en voor ons - dagelijkse leven zou gaan inhouden. Al vrij snel begrepen we wel dat het leven heel anders zou worden.”
‘Ik prik liever zelf’
In het ziekenhuis kreeg Somayra de keuze: nog een paar dagen blijven of direct zelf gaan prikken en naar huis. Ze koos het tweede: “Ik wilde meteen zoveel mogelijk zelf doen. Ik vond het ook niet prettig als iemand me prikte, dat deed ik liever zelf en dat is nog steeds zo.” In de eerste drie weken na de diagnose ging ze elke dag naar het ziekenhuis om te leren wat ze moest doen. Bloed prikken, koolhydraten tellen, insuline spuiten. “Alleen de eerste twee dagen had ik echt last van het prikken. Daarna ging het goed.”
Kim: “Het eerste half jaar heeft het ons dagelijkse systeem wel overhoop gegooid. We eten eigenlijk nooit op vaste tijden en vaak buiten de deur. Het was best lastig om daarin een goede manier te vinden. Maar gaandeweg werd het omgaan met diabetes vaste routine. En ik moet zeggen, Somayra deed dat veel sneller dan wij. Zij is er heel praktisch in: het is zoals het is. Ze heeft ook snel op school een spreekbeurt gehouden over diabetes en dat doet ze nu in elke nieuwe klas waarin ze komt. De leerkrachten en kinderen weten dat ze af en toe de klas uit moet en dat ze met traktaties even moet opletten.”
‘In het begin vond ik het best eng’
In mei 2017 ging Somayra over op insulinepomptherapie. Bij een vriendinnetje van haar hadden ze gezien dat een pomp toch wel erg makkelijk is. Somayra: “Ik vond het heel in het begin best een beetje eng. Ik dacht dat het me zou beperken in de dingen die ik doe. En ik was bang dat je de pomp altijd zag zitten. Maar dat viel heel erg mee. Als ik een jurk draag doe ik ‘m in mijn topje, bij een broek in mijn broekzak en ’s nachts in een band. Ik wilde graag de Accu-Chek Insight, ook omdat die lekker klein is. En ik gebruikte daarvoor ook al de spullen van Accu-Chek, dus dat was vertrouwd.”
“Het werkt heel fijn. Ik kan er goed mee omgaan. Bij dingen die ik vaak eet, kan ik het zelf regelen. Maar meestal app ik mama wat ik ga eten en dan rekent zij de koolhydraten en de bolussen uit. Ik heb op school al een werkstuk over mijn pomp gemaakt. Als ik te hoog of te laag zit, weet ik wat ik moet doen. En de juffen weten dat ook.”
Het ging meteen goed
Kim: “In de training en instructie is goed uitgelegd hoe je ermee om moet gaan. En drie dagen nadat ze de pomp kreeg, gingen we op meivakantie, dus dat was meteen een mooie vuurdoop. Maar het ging eigenlijk meteen goed. Het is maar één keer mis gegaan, toen ze een snoepzakje had gekregen en maar een beetje op gevoel had gebolust. Dat was even schrikken, maar dat was meteen een goede les. De pomp maakt het leven zoveel gemakkelijker en flexibeler! Op school is het makkelijker, op vakantie is het makk
elijker, ze kan nu uitslapen in het weekend, ze kan in principe eten wat ze wil. Er is niets wat ze niet doet. Wat ze bedenkt dat kan ze doen. En dat doet ze dan ook!”
